Κύματα που «έχουν πάρει τη γνώριμη φωνή» μακριά,στιγμές που "για πάντα μοιάζαν" και ένας ουρανός που πια θα είναι «κρυμμένος».Εικόνες και συναισθήματα, που η συγκινητική ερμηνεία της 'Άννας ξεδιπλώνει μπροστά μας,ενώ ο λυγμός του βιολιού με τη μελαγχολική συνοδεία του πιάνου αφηγούνται λιτά και βαθειά μια αληθινή ιστορία ζωής.
Μουσική:Βασίλης Κατσούλης
Στίχοι: ΄Άννα Κατσούλη
Ερμηνεία: ΄Άννα Κατσούλη
΄Άλμπουμ: «Κρυμμένος Ουρανός» - 2019
Γυρνώ ξανά στις στιγμές
Που «για πάντα» μοιάζαν
Ποια κύματα τη φωνή σου
Έχουν πάρει
Εσύ στο φως
κρυμμένος ουρανός
κι εγώ πολεμώ
στα σκοτάδια να μη ζω
Σκιές κοιτώ
Σου μοιάζουνε θαρρώ
Μα πώς
Ποιαν αυγή να ζητώ
Ποιο πρωί
Εσύ στο φως
Κι εγω πολεμώ