To Cactus είναι ένα Citroën από την καλή και την ανάποδη. Εκπροσωπεί όλη εκείνη τη σχεδιαστική υπερβατικότητα της εταιρείας και συγχρόνως, με έναν παράδοξο τρόπο, πάει κόντρα σε αυτή τη σχεδόν εμμονική τακτική της να εισάγει σε τακτά χρονικά διαστήματα τεχνολογίες πρωτοποριακές μεν, ευάλωτες δε.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια αυτοσυγκράτηση πρωτόγνωρη.
Ουκ εν τω πολλώ...
Με το Cactus οι Γάλλοι πέτυχαν κάτι αξιοσημείωτο: Κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα αυτοκίνητο που επί της ουσίας έχει αδρές σχεδιαστικές γραμμές και εντούτοις ξεχωρίζει στο δρόμο. Όσες μέρες το οδηγούσα, είχα συχνά πυκνά εκείνο το άβολο συναίσθημα που εισπράττεις όταν κάποιος σε κοιτά έντονα. To Cactus διαπρέπει διότι είναι συμπαγές (μόλις 4,16 m μήκος) με ικανή απόσταση από το έδαφος έτσι ώστε να το κατατάξεις στα crossover και ταυτόχρονα ρευστό και στενό.
Η οροφή του φαίνεται να αιωρείται, τα εμπρός φανάρια εκτείνονται σε τρία επάλληλα επίπεδα, ενώ τόσο εμπρός όσο και πίσω υπάρχει αρκετό πλαστικό σε διαφορετικό χρώμα με έντονο οπτικό αποτέλεσμα. Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το πλαστικό που διατρέχει τις πόρτες στο πλάι. Μόνο που το συγκεκριμένο δεν είναι μόνο για το φαίνεσθαι, αλλά υπηρετεί έναν ακόμα σκοπό. Πρόκειται για τα airbumps, μια πατενταρισμένη τεχνική συγκόλλησης που παγιδεύει θύλακες αέρα σε ορισμένα σημεία, προκειμένου να προστατεύουν περιμετρικά από μικροσυγκρούσεις, γρατζουνιές κ.λπ. Το αποτέλεσμα, όπως ανέφερα και πιο πάνω, διχάζει, προκαλεί και γι’ αυτό το λόγο κρίνεται ως επιτυχημένο.
Διαβάστε περισσότερα στο drive.gr
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια αυτοσυγκράτηση πρωτόγνωρη.
Ουκ εν τω πολλώ...
Με το Cactus οι Γάλλοι πέτυχαν κάτι αξιοσημείωτο: Κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα αυτοκίνητο που επί της ουσίας έχει αδρές σχεδιαστικές γραμμές και εντούτοις ξεχωρίζει στο δρόμο. Όσες μέρες το οδηγούσα, είχα συχνά πυκνά εκείνο το άβολο συναίσθημα που εισπράττεις όταν κάποιος σε κοιτά έντονα. To Cactus διαπρέπει διότι είναι συμπαγές (μόλις 4,16 m μήκος) με ικανή απόσταση από το έδαφος έτσι ώστε να το κατατάξεις στα crossover και ταυτόχρονα ρευστό και στενό.
Η οροφή του φαίνεται να αιωρείται, τα εμπρός φανάρια εκτείνονται σε τρία επάλληλα επίπεδα, ενώ τόσο εμπρός όσο και πίσω υπάρχει αρκετό πλαστικό σε διαφορετικό χρώμα με έντονο οπτικό αποτέλεσμα. Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το πλαστικό που διατρέχει τις πόρτες στο πλάι. Μόνο που το συγκεκριμένο δεν είναι μόνο για το φαίνεσθαι, αλλά υπηρετεί έναν ακόμα σκοπό. Πρόκειται για τα airbumps, μια πατενταρισμένη τεχνική συγκόλλησης που παγιδεύει θύλακες αέρα σε ορισμένα σημεία, προκειμένου να προστατεύουν περιμετρικά από μικροσυγκρούσεις, γρατζουνιές κ.λπ. Το αποτέλεσμα, όπως ανέφερα και πιο πάνω, διχάζει, προκαλεί και γι’ αυτό το λόγο κρίνεται ως επιτυχημένο.
Διαβάστε περισσότερα στο drive.gr